امام حسین (ع) :
هر کس خدا را بپرستد و خق بندگی او را بجای آورد , خداوند به او بیش از آنچه می خواهد می رساند .
امام حسین (ع) :
خداوندا مرا با احسان خود , فزون طلب منما و با بلا و گرفتاری ادب مکن.
امام حسین (ع) :
اگر سه چیز نبود , هرگز فرزند آدم سر تسلیم فرو نمی آورد : فقر و نیازمندی , بیماری و مرگ .
امام حسین (ع) :
اسقاط تدریجی خدا بر بنده خود , این است که تمام نعمتها را بر او می بخشد و شکر و سپاس را از او می گیرد.
امام حسین (ع) :
بخیل کسی است که در سلام کردن بخل ورزد. نیز می فرمایند : به کسی که سلام نداده اجازه صحبت ندهید.
امام حسین (ع) :
کسی از نظر مقام و منزلت بزرگوارتر است که به زرق و برق دنیا در دست هر که باشد ارزش قائل نشود.
امام حسین (ع) :
هر کس از کار فرو ماند و راه تدبیر بر او بسته شود , کلیدش مداراست.
امام حسین (ع) :
بپرهیز از کاری که برای آن ناچار به عذرخواهی شوی . زیرا مومن نه بدی کند و نه پوزش طلبد ولی منافق هر روز بدی می کند و عذر می خواهد .