بسیاری از شخصیتهای بزرگ صدر اسلام، حضرت زهرا(س) را برای همسری خود، از پیامبر اکرم(ص) خواستگاری کردند. اما پیامبر(ص) به هیچ یک از آنها پاسخ مثبت نداد و از ایشان روی برمی گردانید. تا این که امام علی(ع) به محضر پیامبر(ص) آمد و خواستگاری نمود. پیامبر فرمود: یا علی! پیش از تو کسانی از فاطمه خواستگاری کرده اندو او از همه، اظهار کراهت کرده است. اما تو منتظر باش تا برگردم. رسول الله به اطاق حضرت زهرا رفت و فرمود: فاطمه جان، علی بن ابی طالب کسی است که قرابت و فضل و اسلام او را شناخته ای. من از پروردگارم خواسته ام، تو را به بهترین و محبوب ترین خلقش تزویج کند. حال، علی از تو خواستگاری می کند. نظرت چیست. فاطمه ساکت شد ولی روی برنگردانید و رسول الله در قیافه فاطمه، نارضایتی احساس نکرد. آنگاه حضرت به پا خاست و فرمود: الله اکبر. سکوت فاطمه حاکی از رضایت اوست. در این هنگام جبرئیل نازل شد و گفت: یا رسول الله! فاطمه را به علی تزویج کن، آنگاه فاطمه را برای علی و علی را برای فاطمه پسندیده است، آنگاه آن حضرت، فاطمه را به علی تزویج کرد. بعد از تهیه مقدمات، آن دو بزرگوار با هم ازدواج کردند. پیامبر در این باره فرموده است: من فاطمه را به ازدواج علی(ع) در نیاوردم مگر آن هنگام که خدا، من را به آن فرمان داد. بدین ترتیب، نور به نور رسید و صدیقه طاهره به منزل حضرت علی(ع) قدم گذاشت تا از آن وصلت مبارک، دوسید جوانان اهل بهشت و زینبین و پس از آنها ائمه ی اطهار و راهنمایان توحید قدم به دنیا گذارند و ظلمت جهان را منور فرمایند.